In deze rubriek staan reacties op de logeerbeelden. Als een logeerbeeld weer terugkomt van een logeerpartij wordt er een reactie geplaatst. Dit kan zijn door degene bij wie het beeld te logeren was, door mij of wellicht door het beeld zelf. Per reactie staat aangegeven over welk beeld het gaat en wie de reactie heeft geschreven.
REACTIE OP LOGEERBEELD IVANA
https://www.afkevanhalen.nl/logeerbeelden
Geschreven door Froukje Veenstra, bij wie Ivana heeft gelogeerd
Ivana
Op 10 juli 2020 werd ze gebracht door haar schepper. Ik wist wel dat ze zou komen, maar niet hoe ze er uit zou zien. Ik was direct weg van haar. Een complete vrouw. In brons gegoten en prachtig groen gepatineerd. De beeldhouwer gaf er documentatie bij waarop in woord en beeld haar ontstaansgeschiedenis werd uitgelegd. Er staat een foto op van de fase waarin ze nog geen armen heeft en ook geen hoofd. Gelukkig is de kunstenaar verder gegaan.
Ik heb me al vaak afgevraagd waarom kunstenaars soms een beeld maken zonder armen of zonder armen en benen of zonder armen en benen en hoofd. Het is al te gemakkelijk de verklaring in de onkunde van de beeldhouwer te zoeken. Vroeger was het zo dat een beeld vaak niet uit een stuk steen gemaakt kon worden waardoor armen en benen er makkelijk afbraken. Ook kwam het voor dat het hoofd van een beeld er door een rivaal vanaf werd geslagen. Het verhaal over de losse ledematen zou voor de huidige staat van de Venus van Milo een plausibele verklaring kunnen zijn.
Waarmee het ontbreken van ledematen en hoofd bij recente beelden nog niet verklaard is. Gregory Curtis zei het volgende over de Venus: ‘Zonder haar armen kunnen we niet zien wat haar aandacht vasthoudt – niemand weet het. We weten alleen’, schrijft Curtis, ‘dat het iets is dat zich links van haar bevindt, en dat het voor ons onzichtbaar blijft’. Dat noemt hij een mysterie en hij vindt dat door het ontbreken van de armen het beeld beter is geworden. Maar dat laatste vind ik een zeer persoonlijke opvatting.
Ik bekeek in het EYE een documentaire van Chantal Akerman. Ik zag een man zonder benen. Hij zat op een plank met wielen. Door zich met een stok af te zetten kon hij zich toch voortbewegen. Hij liet het er niet bij zitten.
Als ik naar het logeerbeeld kijk, zie ik hoe mooi zij in contrapposto staat waardoor haar rechterhand natuurlijk op haar rechter heup rust. Haar linker hand vind zijn plek op haar linker schouder. Dit is Ivana.
———————————————
REACTIE OP LOGEERBEELD RACHELLE (in Hattem)
https://www.afkevanhalen.nl/logeerbeelden
Geschreven door Rinske Salomons, bij wie Rachelle heeft gelogeerd
Rachelle in tijden van lockdown
Als in een droom is er oorverdovende stilte. Onder het mom van uit logeren, heeft men haar verhandeld. Ze houdt zich staande, haar blik is stuurs. Totaal ontheemd bevindt zij zich in een nieuwe setting. Ze probeerde te verdwijnen. Ze bekwaamt zich al tijden in de kunst van het niet bestaan. En nu staat ze hier. Ze wordt gezien. Ze ziet uit over een groene allee. Kleuren van Noord Europa, haar zo vreemd. Eikenblad, hortensia’s, een berkenboom. Gefilterd licht door bladerdak. Black Lives Matter. Rachelle is de stille getuige. Met dank aan haar maakster, Afke, hebben wij Rachelle voor een korte periode te logeren. In de stilte van onze woonkamer gaan Rachelle en ik het gesprek aan. Natuurlijk zegt zij geen woord. Natuurlijk praat ik niet hardop. Niet geheel toevallig staat zij binnen gehoorafstand van onze tv. De beelden van Black Lives Matter rollen onze kamer (bubbel) binnen. In deze rap veranderende wereld vallen ook wij stil. Juist als corona uitbreekt en wij in lockdown zijn, komt ze op visite. Ik probeer in mijn hoofd te rijmen wat er gaande is; het lijkt of alles samensmelt tot één brij. Black Lives Matter, de klimaatcrisis, een pandemie… Haar stoïcijnse blik nodigt uit. Zij laat zien dat lijden en moeilijke dingen onlosmakelijk verbonden zijn met het leven. In de begindagen van corona beelden we ons in hoe het is om dierbaren te verliezen, of vergankelijke dingen als geld en aanzien. Hoe gaan we om met alles wat er speelt? Rachelle helpt om niet in een emotionele coma terecht te komen. Leven met Rachelle is een gedachte-experiment.
———————————————
REACTIE OP LOGEERBEELD TANGO
https://www.afkevanhalen.nl/logeerbeeld-tango
Geschreven door Marjo Looijen, bij wie de Tango dansers hebben gelogeerd
Op een mooie zonnige zaterdagmorgen gaan wij uit logeren. Wij zijn een uit Eucalyptus hout gesneden Tango danspaar, met zichtbaar de expressieve bewegingen die bij deze dans horen. Een warme zomer lang hebben wij de Tango gedanst in een zonnige ruimte. Die was soms gevuld met kinderstemmen, soms met hondengeblaf, soms met muziek en soms …… stilte. Een warme zomer lang hebben wij om elkaar heen gedraaid, poëtische danspassen gemaakt en genoten van elkaar. Nu zijn we weer terug bij onze maker. Wie weet …….. tot een volgende logeerpartij.
——————————————–